Huzursuz Ruhlar Şenliği

Hangisi daha zor bilmiyordum, kendi yurdunda
yabancı hissetmek mi, yoksa gittiğin yerde sonsuza
dek yabancı kalacak olman mı? Bu ikilemi iliklerime
dek hissetmeme rağmen gitmeyi aklıma koymuştum.
Uzaktan da olsa başvurduğum şirketlerin üzgün
olduklarını, ancak pozisyona uygun görülmediğimi,
belirten e-postalarına rağmen denemekten vazgeçmeyecektim.
Bu ülke iyi gelmiyordu bana. Hissediyordum
zaten. Ondan uzakta olursam her şeyin sihirli bir
değnek değmişçesine düzeleceğine inancım da
bundandı. Aklın yolu bir, diyordu arkadaşlarım. Ya
kalbin yolu kaçtı? İnsan hep aklıyla mı hareket ederdi?
Kolay olmayacaktı.