Çok Benziyor Ama O

Çok Benziyor Ama O, okuru sözcüklerin anlamından çok çağrışımlarına bakan, dilin kıyısında
dolaşan ve oradan insanın iç dünyasına açılan bir yolculuğa davet ediyor. Sözcükler, bu kitapta
yalnızca birer araç değil; yazarların kişisel belleğine, gündelik hayata sinmiş kültürel izlere ve
edebiyatın kendine özgü sezgilerine açılan küçük pencerelere dönüşüyor.

Kitap, kelimelerin kırıldıkları, eğildikleri, anlam değiştirdikleri anlarda beliren o ince ışığı takip
ediyor. “Kırık” olanı sadece eksiklik üzerinden değil; insanın tamamlanma çabasının, yeniden
kurma isteğinin ve bazen de içten bir kabulün ifadesi olarak ele alıyor. Hayatın sesinin çoğu
zaman bu kırık yerlerden duyulduğu fikri, metinlerin temel damarını oluşturuyor.